Vandaag staan de rapportgesprekken van de kids op de agenda. Alleen aan rapporten doen ze niet op Het Kleurenorkest in Limmen. Godzijdank. Hier noemen ze het portfoliogesprekken. Wat ik zie, ontroert me:
 
Het kind is er gezellig bij om zélf en met aanvulling van de juf te kunnen vertellen waar hij of zij allemaal goed in is. Wat er al lukt. (Voel je het verschil..?)
 
Ik ga even verder: ze hebben opgeschreven welke doelen zij hebben voor zichzelf en wat ze graag nog verder willen ontwikkelen. Welk plan ze hebben bedacht om de gestelde doelen te behalen. Welke talenten ze van zichzelf hiervoor kunnen inzetten. Welke hulpbronnen ze kunnen aanboren als iets nog niet zo makkelijk gaat. Ja… en let hierbij op mijn woordkeuze: niet zo makkelijk klinkt heel anders dan moeilijk of lastig! En aangezien de hersenen het woordje “niet” niet verwerken, ligt de focus dus op makkelijk. Laat dat nou meteen een stuk aantrekkelijker en bereikbaarder klinken voor jezelf! NLP, daar kom je verder mee.
 
Dan komen we bij het onderdeel vaardigheden, waar je jezelf mag scoren met een aantal smiley gezichtjes, oftewel hoe zie jij jezelf? Welk cijfer geef jij jou op het gebied van diverse sociale vaardigheden, inzet, lezen, schrijven, rekenen en zo verder. Waar wil je meer van? Welke tip geef je jezelf? Heeft juf nog een tip?
 
Het verplichte blaadje CITOscores zit achteraan. Aanwezig en zo níet belangrijk vergeleken met de rest. En last but not least: de “ik ben trots op….” map met alle gemaakte kunstwerken. Een bonte verzameling van creatieve uitingen.
 
In 20 minuten zie ik twee kinderen met rode blossen en grote, trotse glimlachen vertellen over zichzelf. Ze groeien. Ze voelen zich gezien, erkend in hun eigen grootsheid en hun vermogen om voor zichzelf te bedenken en te organiseren hoe zíj het beste en fijnste leren, wat ze daarvoor nodig hebben en hoe ze dit kunnen aangeven.
 
Zo kan het dus ook. Ze gaan met veel plezier naar school. Leren is leuk op deze manier. En groeien ook. En uitdagingen aangaan ook. En gesprekken voeren over je “prestaties” ook! Hoezo zenuwen tijdens een functioneringsgesprek?! Laten we met elkaar eens een beetje meer kijken naar wat we al kunnen, waar we blij mee en trots op zijn en hoe we hier meer van kunnen doen.
 
Met een warm hart wandel ik de school uit en bedank ik de lieve, hardwerkende en positieve toppers die het elke dag een feestje maken om naar school te gaan. Wat een kanjers!